ทุกอย่างยังก้าวเดินต่อไป

การใช้ชีวิตในมหาลัยไม่ใช่เรื่องง่ายเรยนะเนี่ย เมื่อวานมีทุนมา1ทุน คืออบรมระยะสั้นที่หนานหนิง แต่เราก็พลาดซะงั้น เนื่องจากไปสาย จริงๆก็รู้ว่า ถึงไปสัมภาษณ์โอกาสก็น้อยมาก คิดถึงต้าตงจังเลย ช่วงนี้งานคุณหนักน่าดู แต่.........เราก็เป็นกำลังใจให้นะ จริงๆการที่ได้มาอยู่ตัวคนเดียว มันก้เหงาอยู่ลึกๆนะเนี่ย อิกไม่กี่วันจะปิดเทอมแล้ว แต่.....ยังไม่รู้เลยว่าจะทำไร เดียวก้จะได้กลับบ้านล่ะ ตอนนี้เป็นบ้าการ์ตูนญี่ปุ่นอย่างเว่ออ่ะ แต่....ไม่เคยลืมต้าตงนะ ยังไงคนนี้ก็อยู่ในหัวใจเสมอ ดีจริงๆการได้รักใครสักคน มันเหมือนเป็นแรงพลักดันให้เราก้าวต่อไป เป็นเหมือนครึ่งหนึ่งในชีวิต ความรักนี้.... .. . . . .เข้าใจยาก ทั้งๆที่มันไม่มีตัวตน แต่ทุกคนก็รอที่จะได้สัมผัสมัน และเราคนนี้ก็รอที่จะได้พบกับคนที่รักคนนั้น คนที่จะนำเอาความรักมาให้ ต้องไปไต้หวันซินะ ถึงจะเจอ ฮาๆๆๆๆ